Zabawy ruchowe pozwalają dziecku spożytkować nadmiar energii, uczą świadomości własnego ciała, rozwijają motorykę dużą, orientację przestrzenną. Organizowane w większej grupie uczą współdziałania oraz przestrzegania ustalonych zasad. Zabawy ruchowe stają się atrakcyjniejsze poprzez wykorzystaniem rekwizytów. Dodatkowo właściwie przemyślane i zaplanowane mogą być doskonałym wstępem do zajęć edukacyjnych. Poniżej prezentujemy przykłady zabaw ruchowych z wykorzystaniem kół dydaktycznych:
Zabawy dla młodszych przedszkolaków (3, 4 lata):
- To nie koło tylko…
Dziecko oraz rodzic wymyślają zastosowania dla kół dydaktycznych. Zaczynają od słów „To nie koło tylko…”. Ruchem demonstrują ich wykorzystanie. Przykłady: tratwa – dziecko siada na kole i naśladuje wiosłowanie; kierownica – jeździ po pokoju.
- Co to takiego?
Dziecko trzyma w ręce koło dydaktyczne. Wymyśla jego zastosowanie np. talerz. Pokazuje je ruchem. Pozostali uczestnicy zgadują odpowiedź.
- Sekwencje
Układamy sekwencję z kół dydaktycznych np. czerwony-zielony-czerwony-zielony. Zadaniem dziecka jest ją dokończyć. Następnie dodajemy kolejne kolory.
- Światła drogowe
Układamy wraz z dzieckiem model świateł drogowych z kół dydaktycznych. Tłumaczymy jakie znaczenia ma każdy kolor. Następnie rysujemy światła na kartce. Możemy też pobawić się w grę ruchową „Światła drogowe”.
Dziecko trzyma w ręce koło dydaktyczne – to jego kierownica. Prowadzący ma dwa koła– zielone i czerwone, które pełnią rolę świateł drogowych. Gdy podnosi zielone koło, dziecko „jeździ” po pokoju, wydając z siebie odgłosy silnika. Po podniesieniu czerwonego krążka dziecko zatrzymuje się.
Zabawy dla starszych przedszkolaków (5,6 lat):
- Czytanie globalne
Przygotowujemy kartki z wydrukowanymi nazwami kolorów (czerwony, zielony, żółty, niebieski). Pokazujemy dziecku napis wraz z klockiem w odpowiednim kolorze, głośno nazywamy jego barwę. Za każdym razem dajemy dziecku chwilę na zapamiętanie i skojarzenie napisu z kolorem i dźwiękiem. Następnie rozkładamy napisy na podłodze. Dajemy dziecku koła dydaktyczne i prosimy, by położyło je na odpowiedniej plakietce.
- Więcej, mniej
Rozkładamy kilka kół dydaktycznych w różnych kolorach. Prosimy, by dziecko wskazało, których jest najwięcej, a których najmniej. Następnie prosimy, by dołożyło klocki w taki sposób, by kół w każdym kolorze było po tyle samo.
- Zawody
Przygotowujemy małe karteczki z napisami np. „pojazd”, „zwierzę”, „roślina”. Dziecko losuje jedną z nich. Jego zadaniem jest ułożyć wylosowany przedmiot.
Wersja dla większej liczby dzieci: Urządzamy zawody. Za każdą budowlę dziecko otrzymuje od 1 do 3 punktów. Przykładowa punktacja: zgodność z tematem – 1 punkt, kreatywność – 1 punkt, ilość użytych klocków – 1 punkt. Wyniki zapisujemy. Wygrywa ta osoba, która uzyska najwięcej punktów.
- Cyfry, litery, figury
Dziecko wraz z rodzicem lub kolegami układa z kół dydaktycznych wskazane lub wybrane litery, cyfry lub figury geometryczne.
- Słuchaj uważnie
Dajemy dziecku cztery koła dydaktyczne, wszystkie w innym kolorze. Następnie czytamy mu opowieść. Za każdym razem, gdy usłyszy dany kolor np. żółty, podnosi do góry koło o odpowiedniej barwie.
Przykładowa opowieść:
Daleko, daleko gdzieś na świecie była kiedyś dziwna kraina. Kolory: żółty, czerwony, zielony i niebieski zamieniły się miejscami.
Były tam żółte drzewa, żółta trawa, żółte niezapominajki…
Były też same czerwone żółwie, czerwone pawie, czerwone krokodyle…
Wszystkie maliny, czereśnie i gruszki były niebieskie…
Za to woda, śnieg, a nawet padający z nieba deszcz był… zielony!
Mieszkańcy postanowili temu zaradzić. Wzięli do ręki pędzle i farby. Malowali przez okrągły miesiąc. Wszystko jednak na marne. Trawa znów była żółta, krokodyle czerwone, a gruszki niebieskie.
- pedagog Klaudia Sokołowska-Baryś dla Marioinex Edukacja
Nasze koła dydaktyczne znajdziesz TUTAJ
